Εδαφοκλιματικές συνθήκες

Η αχλαδιά καλλιεργείται σε πολλούς τύπους περιβάλλοντος. Ο κύριος παράγοντας ο οποίος περιορίζει την εξάπλωση της αχλαδιάς στις θερμές περιοχές είναι η ανεπαρκής έκθεση σε χαμηλές θερμοκρασίες (< 7°C) κατά την διάρκεια του χειμώνα. Για την διακοπή του ληθάργου η αχλαδιά χρειάζεται 600- 1000 ώρες χαμηλών θερμοκρασιών.

Η αχλαδιά είναι ανθεκτική στις χαμηλές θερμοκρασίες αλλά κατά την διάρκεια της άνθισης δεν αντέχει κάτω από τους -2°C.

Οι περισσότερες ποικιλίες αχλαδιάς είναι αυτόστειρες για αυτό το λόγο χρειάζονται επικονιάστριες ποικιλίες. Σε περιπτώσεις προβλήματος έλλειψης παραγωγής πρέπει να γνωρίζουμε ότι το νέκταρ των ανθέων της αχλαδιάς είναι φτωχό σε σάκχαρα και έτσι οι μέλισσες δεν τα επισκέπτονται εάν υπάρχουν άλλα είδη ανθισμένα.

Επιθυμητό ποσοστό καρπόδεσης της αχλαδιάς είναι 3-5% του συνόλου των ανθέων.

Η αχλαδιά καλλιεργείται από τα πεδινά έως τα 1000 μέτρα υψόμετρο. Προτιμά εδάφη αμμοπυλώδη, καλά αποστραγγιζόμενα, με μικρή συγκέντρωση ασβεστίου.

Στις εμπορικές φυτείες καρποφόρων δέντρων τα δενδρύλλια είναι δισυπόστατα δηλαδή είναι εμβολιασμένα και αποτελούνται από δύο μέρη:

• το υποκείμενο που δίνει το ριζικό σύστημα
• την εμβολιασμένη ποικιλία η οποία δίνει το υπέργειο τμήμα και την παραγωγή